Laatste weekje Aussie, of toch niet?

De eerste week van Maart zou mijn laatste weekje Down Under zijn.. Lekker druk met werken van maandag tot vrijdag van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat, want Shannon moet werken in de stad en vertrekt dus vroeg. Zo word ik om 5.45h gewekt door Benjamin die in paniek raakt als die zijn ouders niet in hun eigen bed ziet liggen..
Zaterdag 6 Maart zou ik dan eigenlijk naar Hong Kong vliegen, het begin van mijn reis terug naar huis. Mooi niet! Want ik besluit langer in Australia te blijven, om zondag morgen naar Tasmania te vliegen.. De staat waar ik nog niet ben geweest. Op het nieuws horen we zaterdagavond dat de vele regen in Melbourne heeft gezorgt voor overstromingen in de stad en grote gaten in het plafon van Soutern Cross Station, waardoor grotendeels van het trein station is dus afgesloten en treinen rijden niet. Ik moet de volgende morgen met de trein naar Soutern Cross Station en vervolgens met de bus door de stad naar de airport. Dat levert dus een beetje stress op, hoe ga ik nu op het vliegveld komen?
Gelukkig heb ik geen problemen om op het vliegveld te komen, want ’s morgens is het station weer open, treinen rijden weer gewoon en het water in de stad is inmiddels weg gespoeld. Wel heeft m’n vlucht een beetje vertraging en kom ik later dan gepland aan in Hobart. En ik heb al niet zo veel tijd in Tasmania gepland. De rest van de dag verken ik Hobart een beetje en ga lekker Fish & Chips eten aan het water..
Maandag ga ik op een tour naar Port Arthur. De dag begint met een bezoek aan Richmond, een oud historic dorpen. Onderweg naar Port Arthur verteld onze tour guide ons van alles over de gevangenen die naar Port Arthur zijn gestuurd. Port Arthur is nu een famous Historic Site, maar was ooit een little village waar de ergste convicts naar toe werden gestuurd. We stoppen nog even at Eaglehawk neck, dit is het smalle stukje land om een schiereiland te verbinden met Tasmania. Dit was een goed bewaakte plek waar convicts onmogelijk door heen konden als ze ooit uit Port Arthur zouden ontsnappen. Bewaakt met 18 honden!
Port Arthur is erg fasinerend en intressant om te zien. Het was een gevangenis maar ook een klein dorp.
Op de weg terug naar Hobart gaan we nog langs Tasman Arch & Devil’s Kitchen, klifs zo diep dat je echt niet graag aan de rand wil staan, maar wel erg mooi. En we rijden door Doo-Town, een dorpje waar alle huizen een naam hebben met ‘Doo’ in it. Doo Little & Just Doo it.

Dinsdag ga ik op een andere tour. Mt Field & Devils! We rijden eerst naar de top van Mt Wellington, een van de hoogste bergen op Tasmania. 1270 meter hoog! Het is daar boven maar een paar graden en met m’n korte broek en hempje heb ik het dus niet echt bepaald warm... maar het uitzicht is het waard, beautiful!
Na de lunch gaan we naar een Wildlife Park waar de aussie animals te vinden zijn. Ik kan een meter van een Kangaroo lopen en zie de wereldbekende Tasmanian Devils!! Als je een bezoekt brengt aan Tassie moet je deze dieren toch echt gezien hebben. Helaas zijn ze langzaam aan het uitsterven, want ze krijgen steeds vaker een ziekte. Zonde want het zijn eigenlijk best mooie en schattige beesten!
Vervolgens gaan we dan Mt Fiels National Park in. Maken een walk om Lake Dobson (Omdat dit ook redelijk hoog is, is het hier dus ook echt heel koud) en langs Tall Trees. Russell Falls is schitterend om te zien, helaas moet ik al heel nodig naar de wc en een waterval maakt het dan niet echt makkelijk! Deze dag zie ik echt een mooi stukje Tasmania!
’s Avonds vlieg ik weer terug naar Melbourne en slaap in het appartement om de volgende ochtend met Shannon mee terug te rijden naar Mt Eliza om het meeste van mijn spullen alvast te pakken. Om ’s avonds weer terug te rijden naar de stad om de volgende 4 nachten weer in de stad te slapen. Ik ga namelijk 3 dagen werken op de Toy Fair, een grote speelgoed beurs voor winkels om te zien wat de suppliers te bieden hebben. Ik werk voor Southern Model Supplies (SMS), een van e grootste suppliers in Hobby Toys (lees: Radio Gravische Auto, Racebanen en modelkit!). Ik voorzie de klanten van Koffie, Thee & Softdrinks. Erg simpel werk eigenlijk, maar super gezellig met de jongens van SMS. En echt gigantisch hoe groot deze beurs is.. Elk speelgoed brand dat ik ken, (en ik heb zelf in de Intertoys gewerkt, dus ik weet wel een beetje iets van speelgoed) is er te vinden.. Van Lego tot Barbie! En van Thomas de trein tot RC auto!
Donderdagavond word ik uitgenodigd door Toy Traders (een andere grote supplier ) voor a drink and dinner.. Ow my god! Top restaurant op top lokatie, aan het water in Melbourne.. Erg chic en very expensive.. Vrijdag ben ik en een paar klanten uitgenodigd door Rocco van SMS voor dinner at the waterfront.. het zelfde idee als de avond daarvoor! Ik voel me eerlijk gezegd niet echt op mijn plek tussen deze grote business mensen.. Gelukkig voor mij als backpacker worden de business creditcards ‘gewoon’ gewapperd..

Zondag en maandag zijn mijn laatste daagjes at the mornington peninsula. Ik geniet nog eventjes van het mooie weer , regel mijn laatste dingetjes, pak mijn spullen en dan is het tijd om afscheid te nemen van het gezin in Mt Eliza. Maar ook van dit geweldige land, waar ik een amazing jaar heb gehad en heel veel heb geleerd.. Toch kijk er ontzettend naar uit naar alle dingen die komen.. Vanavond vlieg ik eerst naar Hong Kong waar ik tot vrijdagavond zal blijven om vervolgens naar Bangkok te vliegen.. Ik vertrek dan iets later uit Australia, No worries, ik kom nog steeds 26 maart terug in het koude kikkerlandje!

Ik kijk er naar uit om jullie allemaal weer te zien..

So, See Ya Soon!