Roadtrip Mom & Dad

Wat een stumper ben ik ook weer.. Ga ik naar Manly om m’n spullen te droppen zodat ik zonder stuff naar de airport kan om mijn ouders op te halen, ga ik eigenlijk al iets te laat richting central station, werkt eerst mn pinpas het niet om een treinkaartje te komen, een latere trein, waardoor ik net de ferry naar Manly mis en ik een half uur moet wachten op de volgende, wat betekend dat ik ook een half uur later (dan in gedachten) de ferry terug naar Sydney pak, ouders inmiddels al geland, ik moet nog een 20 minuten met de trein naar het vliegveld, en dus besluiten we dat ik niet naar het vliegveld kom maar weer terug ga naar Manly (gelukkig mocht ik blijven zitten en heb ik dus niet nog een kaartje moeten kopen, welke idiot gaat ook meteen weer terug?) om daar mn ouders dan te meeten die een taxi pakken.. Oorzaak!!! Ik kwam die morgen Kristel (meisje uit Sassenheim) tegen, we wisten van elkaar dat we tegelijk in Sydney zouden zijn en toen zag ik haar opeens zitten bij der hostel.. Omdat zij net een paar dagen in Australia is en ik al heel lang niet meer in mn Sassem ben geweest hebben we genoeg te bepraten en blijf ik perongeluk tot 4 uur hangen.

Als je inmiddels al 7,5 maand van huis bent mis je je ouders toch echt wel heel erg en ik kan niet wachten om ze te zien.. Toch lijkt het na 10 minuten weer normaal omdat de gewone dagelijkse gespreks onderwerpen voorbij komen, maar toch blijven we alle drie toch steeds weer zeggen, hoe raar het wel niet is om elkaar nu na zo’n lange tijd weer te zien!
Heerlijk uit eten (want dat ben ik natuurlijk helemaal niet meer gewend als backpacker) in Manly waar we 2 nachten slapen.. De volgende dag gaan we natuurlijk de toeristische trekplijsters van Sydney bekijken (vanaf Manly is het zo’n 20 minuutjes met de ferry)..Ik ben zelf inmiddels natuurlijk geen tourist meer, maar natuurlijk doen we het allemaal aan, Harbour Bridge, Botanic Gardens, Darling Harbour & Opera House…

Na uit checken in Manly gaan we onze huurauto (silver Nissan X-Trail) op halen waaruit we de komende 2,5 week uit gaan leven.. Mam gaat links rijden richting de Blue Mountains.. Nadat we een leuk ouderwets hotel in Katoomba vinden vallen mn ouders lekker vroeg in slaap (jetlag of course)! We bekijken de tree sisters vanaf een lookout net buiten Katoomba, maar omdat ik zelf al ergens terug in April een dagje in de Blue Mountains ben geweest weet ik dat er nog een kabelbaan is die over de bergen gaat met uitzicht op de tree sisters.

Als ik bijna heel Australia heb gezien kan de hoofdstad natuurlijk niet achterwegen gelaten worden, ook al stelt ie van Australia niet zo heel veel voor. Dus nadat we in Wollongong hebben geslapen gaan we naar Canberra, the Capital! We nemen een kijkje in het government house, wat het enigste boeiende is van deze stad. Waarom is Canberra de hoofdstad? Omdat Sydney en Melbourne er maar niet uit konden komen wie de hoofdstad werd en dus hebben ze tussenin in de middle of nowhere een hoofdstad ‘geplant’.

Omdat we voor Canberra een flink stuk landinwaars zijn gereden moeten we de volgende dag dus weer een paar uurtjes rijden voordat we weer aan de kust zijn. In Tathra krijgen we de tip om in Mallacoota te gaan slapen bij de legend van het dorp. De Adobe Mudbrick Flats zijn door hemzelf gebouwd en daarbij is veel glas en doppen gerecycled voor decoration.. Beetje vreemd, eerlijk gezegd! Inclusief zit wel vogelvoer om de prachtige papagaaien naar je terras te lokken..
Je bent niet aan het roadtrippen als we de volgende dag niet weer een stukje gaan rijden en we genieten ’s middags op het strand van Lakes Entrances..

We besluiten, medens door wat minder mooi weer dan gehoopt, om van hier naar Melbourne binnenlands te rijden om daar wat snel aan te komen. Lunch op Federation Square, a riotous explosion of steel, glass and abstract geometry en lopen een rondje door de stad.. Ik moet zeggen dat ik Melbourne wel echt een gave stad vind.. Omdat we bij mij thuis groot tennis fan zijn moeten we natuurlijk een kijkje gaan nemen bij Melbourne Park, wat in Januari jaarlijks home is voor Australian Open.. Uiteraard worden er wat Aus Open souveniers gekocht voor die arme Tamara en Joeri die er niet bij zijn!
Helaas is het weer niet helemaal met ons en dus rijden we de stad weer uit richting Geelong, de second largest city in Victoria, om een nachtje te slapen voordat we beginnen aan de Great Ocean Road..

Great Ocean Road, wind down the windows if you’re driving along this road that curves from Torquay to Warrnambool and you’ll cop a unique perfume of bush and beach, gums and salt water..
Na een take away koffie in Torquay gaan we rijden over deze prachtige route langs de kust! Het uitzicht is werkelijk schitterend en uiteraard stoppen we regelmatig langs de weg bij de lookouts om foto’s te maken ook Mam de kans te geven op der gemak om haar heen te kijken, want tijdens het rijden moet je echt opblijven letten op deze slingerende weg, zeker omdat we niet de eerste zullen zijn die hier verongelukken…
Apollo Bay is echt zo’n dorpje waar iedereen die een slaapplaats op de G.O.R. zoekt aan komt waaien.. We vinden een mooi hotel met groot tv scherm zodat we mooi de dvd’s kunnen kijken die ik vanuit Bali heb meegenomen!!
WE gaan een dagje touren richting Otway National Park. De Otway Fly Walk, een loop op hoogte van de bomen is best eng maar ook mooi om zo hoog te zitten.. Onderweg naar Cape Otway om de vuurtoren en omgeving te bekijken zien we langs de weg Koala’s in de bomen zitten.. Ik bend an al bijna acht maanden in the Oz en heb best wat koala’s gezien (in dierentuinen), in het wild heb ik ze zelf nog nooit zo gezien.. Erg gaaf dus voor ons alle drie!
Next day staan de 12 apostles op het programma.. Stukken mega grote stenen rotsen die door het oceaan water van het vaste land af zijn geslagen.. Ze zeggen dat het er ooit 12 zijn geweest en een paar in zee zijn gezakt.. Het is in ieder geval erg mooi! Foto’s zeggen meer dan duizend woorden nietwaar… Pappa heeft het al een tijdje alleen nog maar over een helicoptervlucht die hij graag wil maken over de 12 apostles en langs de kust en voordat we het weten staan we op de helicopters te wachten om ons mee te nemen over dit mooie stukje kust.. In de lucht zijn ook Mam en ik overgehaald, want het is toch echt wel heel mooi... Als we ‘s avonds in Warrnambool slapen blijft het een groot gespreks onderwerp, hier hebben we dus zeker geen spijt van..

The Great Ocean Road was zeker de moeite waar maar omdat ie nou eenmaal in kilometers niet zo langs is verlaten we de volgende dag de kust om richting de Grampians te rijden.. Vanaf Baroka Lookout hebben we een prachtig uitzicht over deze bergen en de valley, Halls Gap waar we slapen is letterlijk een gap, omdat de zomervakantie nog niet begonnen is is het hier heel rustig en ook weinig te doen.. De omgeving is lekker rustgevend en het is dus weer eventjes lekker relaxed!

Na weer een drive dag (4 dec) slapen we in Robe om de volgende dag naar Victor Harbour te rijden.. Vanaf hier willen we met de ferry naar Kangaroo Island, maar als we ‘s middags bij de ferry aankomen blijkt dat we die dag niet meer mee kunnen en moeten boeken voor de volgende ochtend!
Ik heb inmiddels Twilight en New Moon (boeken van Stephanie Meyer en een grote hit onder de backpackers hier in Aus) uit, in Apollo Bay hebben we mijn ‘Bali’dvd van Twilight gekeken, momenteel draait New Moon in de cinema en dus pakken we die avond lekker een filmpje!

Auto op de ferry, Eclipse (het 3de deel) lezen op het dek in de zon, onderweg naar Kangaroo Island (KI). Op KI slapen we 2 nachtjes in Kingscote, het grootste dorp op KI maar nog steeds een dorpje van weinig! We rijden naar American River, een heel klein dorpje aan een meer vol pelikanen en verschillende soorten vogels.. De tweede dag touren we over het eiland om wildlife te spotten, minder Kangaroo’s dan verwacht. Het schijnt dat het Island helemaal niet Kangaroo Island is genoemt omdat er veel kangaroo’s zijn, nee omdat een engelse kapitein ooit zijn bemanning hier Kangaroo te eten heeft gegeven. At Seal Bay, de naam zegt het al, zien we dan weer wel honderden zeehonden op het strand genieten van een dutje in het zonnetje…

We besluiten om dinsdag ochtend weer terug te gaan naar het vaste land. En genieten van een subway lunch in Glenelg, the popular beachtown/suburb van Adelaide.. De Subway broodjes zijn voor mij al lange tijd een favorite maar Pap is inmiddels net zo’n grote fan van de Chicken Teriyaki als ik. We rijden verder naar Barossa Valley en slapen in een heerlijk Novotel met vanaf het restaurant een schitterend uitzicht over de wijnvelden van Jacob’s Creek. Een scenic drive laat ons door deze mooie wijn region rijden en we proeven wijn bij het visitor centre van Jacob’s Creek...
McLeod’s Daughters is een Australische tv serie dat gaat over 2 zussen die een farm runnen in the country van Australia.. Deze serie, waar ik een groot fan van ben, is inmiddels afgelopen en word dus niet meer opgenomen in de buurt van Freeling.. Het blijft dat Freeling dichtbij ligt van ons hotel en dus besluiten we om een kijkje te gaan nemen. Het huis zelf, waar het grootste deel van de serie zich afspeelt, is helaas gesloten voor publiek maar in het dorpje zelf herken ik meteen het Hotel Gungellan, wat nog steeds een bar/restaurant en hotel is, maar nu ook souveniers verkoopt! Ook de truckstop waar Terry werkte staat er nog maar is totaal dood. Het word duidelijk niet meer gebruikt.

11 december droppen m’n ouders mij in Adelaide bij mn hostel en hun gaan naar het vliegveld om terug naar huis te vliegen. Adelaide was al mijn favoriete stad (NOT!!) en nu heb ik weer net afscheid genomen en ben ik weer eenzaam en alleen... In dit weekend weet ik niet meer zo goed wat ik nu moet gaan doen.. Ik heb bijna heel australia inmiddels gezien, nog 2,5 voordat ik naar sydney moet voor oud en nieuw en eigenlijk geen geld meer om die 2,5 week door te komen..

Totdat ik een berichtje krijg van Shannon. Ze zoekt een au pair vanaf begin Januari en voor ongeveer 2 maanden... Perfect! Bij toeval blijkt het het gezin te zijn waar een goede vriendin van mij (Nikki, waarmee ik aan de oostkust heb gereist!) al een paar maanden au pair is.. Zij blijft nog tot oud en nieuw werken, maar omdat Shannon’s broer (Daniel) nog wel een extra handje kan gebruiken in de winkel kan ik die zelfde week nog komen... Woensdag stap ik in de bus naar Melbourne.. Het huis waar ik de komende tijd ga wonen ligt in Mt Eliza, zo’n uurtje met de trein van Melbourne..

Kerst word dus toch niet zo eenzaam als waar ik net een beetje bang voor begon te worden...